Carlijn Krielaars, oprichter en eigenaar van De Groene Buurvrouw, vertelt haar verhaal

In de binnenstad wonen en passie voor de natuur
Carlijn Krielaars woont in Den Bosch en heeft een liefde voor de natuur. “Ik ben iemand die van heel veel dingen tegelijk houd. In de eerste plaats ben ik operatie-assistente. Daarnaast houd ik enorm veel van de natuur. Ik ben erg geïnteresseerd in de bodem, in diertjes, in planten en alles wat daartussenin zit. Doordat ik in de binnenstad woon merkte ik dat ik mijn passie voor de natuur niet echt kwijt kon. Ik had een klein balkon van een paar vierkante meter en al gauw werd dat te klein voor mij. Tegelijkertijd was ik ook aan het filosoferen over wat ik nou eigenlijk wilde in het leven en wat mijn doel is.”
Kleine groene sprookjes

“Toen ben ik De Groene Buurvrouw begonnen. Met haar vergroen ik mijn buurt en mijn stad. Door overal kleine groene postzegeltjes te maken. Ik maak bijvoorbeeld geveltuintjes en help mensen met plekjes in hun bestaande tuin waarvan zij zeggen: hier wil echt niks groeien. Dan ga ik langs en kijk ik of de bodem wel in orde is en of de verkeerde plant misschien op de verkeerde plek staat. Zo help ik mensen aan meer groen in hun tuin. Hierdoor kan ik mijn groene vingers kwijt; ik wil overal kleine groene sprookjes maken. Naast geveltuintjes of stukjes bestaande tuin maak ik ook boomspiegeltuintjes: minituintjes in de stukjes grond rondom een boom waar niks mee gedaan wordt. De buurt wordt er dan veel leuker door doordat je de boomspiegels gaat opfleuren met bloemen en planten.”
Biodiversiteit in de stad
“Daarmee ondersteun je ook de biodiversiteit in de stad; allerlei insecten vinden in zo’n tuintje hun huis en voeding, vlinders kunnen daar hun eitjes leggen. Daar komen dan vervolgens weer vogels op af die de insecten eten. Deze kleine stukjes natuur in de stad zijn dus ontzettend belangrijk. Door het maken van boomspiegeltuintjes kan niet alleen ik maar iedereen dus heel makkelijk zelf een stukje natuur ondersteunen én daarnaast de buurt leuk maken.”
De stad afkoelen
“Meer groen in de stad is ook de belangrijkste en makkelijkste manier om bijvoorbeeld een stad af te laten koelen. Een stad is door al het steen, dat hitte vasthoudt, namelijk een enorm rode stip op een hitteplan van het land. Als particulier kun je natuurlijk zelf geen grote groene parken aanleggen maar wat je wel kunt doen is een tegel eruit halen en daar planten in zetten.”
Minder onderhoud met de juiste planten
“Van veel mensen zijn de achtertuinen namelijk volledig betegeld omdat ze denken dat dit onderhoudsvrij is. Echter vergt dit vaak juist meer onderhoud doordat er bijvoorbeeld toch onkruid tussen de tegels gaat groeien. Als je dan kiest voor een tuin waarbij je de juiste planten rechtstreeks in de volle grond zet heb je vervolgens minder onderhoud aan je tuin. Niet alles is namelijk de hele dag onkruid wieden en water geven. Planten in potten daarentegen moet je bijvoorbeeld twee keer per dag water geven, zijn daardoor kwetsbaarder en gaan dan ook eerder dood. Hetzelfde geldt voor boomspiegeltuintjes. Als je daar de juiste plantjes en zaadjes voor koopt dan doet de natuur de rest. En zaadjes zijn ook nog eens hartstikke goedkoop. Op deze manier kun je dus zelf eenvoudig bijdragen aan de biodiversiteit, je helpt de stad af te koelen en het regenwater na een hoosbui wordt ook nog eens beter afgevoerd.”
Het leuke van mijn werk is dat ik eigenlijk altijd blije mensen uitzwaai.
Carlijn Krielaars
Hoe Carlijn De Groene Buurvrouw werd

“Door te beginnen als De Groene Buurvrouw kon ik naast mijn werk als operatie-assistente dus mijn groene vingers inzetten. Ik heb geen hoveniersopleiding gevolgd maar ik heb altijd wel veel aan zelfstudie gedaan. Daarnaast heb ik ooit een bostuin beheerd van tweeduizend vierkante meter; ik had dus al ervaring in het groen. In de stad was ik ook regelmatig bezig om voor mensen geveltuintjes te maken en hun balkon te restylen. Op een gegeven moment zeiden mensen tegen mij: dit is echt jouw talent, je hebt gevoel voor kleur en compositie, je houdt van de natuur en weet er ontzettend veel van af. Waarom vindt je niet een beroep uit dat nog niet bestaat?
Dat was uiteindelijk mijn trigger: ik kon natuurlijk gewoon geveltuintjeshovenier worden! Op die manier hoefde ik ook geen grote tuinen te ontwerpen en allerlei bestratingsplannen in te tekenen; dat was ook absoluut niet wat ik wilde. Het enige dat ik wilde was gewoon met mijn handen in het groen en dat behapbaar houden zodat ik het zelf kon uitvoeren. Dit door het klein te houden en met datgene bezig te zijn waar ik het allerliefste mee bezig was. Tuinieren in de stad en mensen creatieve oplossingen laten zien om tussen de stenen overal minituintjes te maken; dat is echt mijn passie.”
Blije mensen uitzwaaien
“Het leuke hiervan is dat ik eigenlijk altijd blije mensen uitzwaai zodra ik klaar ben met mijn werk. Mensen raken vaak ook geïnspireerd door de simpelheid van de oplossingen die je aandraagt. Daardoor gaan zij zelf aan de slag en dat is natuurlijk het doel. Zo wordt de stad steeds groener. Ik word daar heel blij van.”
‘Onttegel Mijn Tuin’
“Ik werk hierbij tweeledig. Aan de ene kant heb ik betaalde opdrachten van mensen die een nieuw geveltuintje willen of een bestaand tuintje leuker willen maken. Aan de andere kant werk ik op vrijwillige basis mee aan projecten die de stad helpen vergroenen. Eén van deze projecten heet ‘Onttegel Mijn Tuin’ en is een initiatief van De Bossche Groenen. Dat is een politieke partij die zich onder andere inzet voor meer groen in de stad. ‘Onttegel Mijn Tuin’ is een project gericht op mensen die geen geld hebben om hun tuin anders in te richten. Ik maak dan een tuinplan en vervolgens gaan we met zijn allen de tegels eruit wippen en de bestaande grond verbeteren. Samen met de bewoners vergroenen wij op deze manier dan zo’n betegelde achtertuin. Ook aan de boomspiegeltuintjes werk ik op vrijwillige basis want deze grond is natuurlijk niet specifiek van iemand. Het gaat hier om bomen van de gemeente. Zo heb ik een plan gemaakt voor een boomspiegeltuintjesproject dat veertig boomspiegeltuintjes omvatte, gesubsidieerd vanuit het wijk- en dorpsbudget van de gemeente Den Bosch. Vervolgens ben ik samen met een aantal buurtbewoners, die mee wilden helpen, gaan zaaien en planten. Met elkaar vergroenen we dan de buurt.
Willen zorgen voor zowel mensen als voor de natuur

“Op deze manier werk ik dus heel af en toe vrijwillig aan een opdracht. En dat kan ook omdat ik nog een inkomen heb als operatie-assistente. En hoewel het mij ergens heerlijk lijkt om fulltime van De Groene Buurvrouw te kunnen leven ben ik ook iemand die graag voor andere mensen zorgt. Ooit wil ik misschien wel eens kijken om wat meer tijd als De Groene Buurvrouw te gaan werken en wat minder in het ziekenhuis. Maar voor nu vind ik juist de combinatie tussen deze twee erg fijn.”
Fan van Greenpeace en op je buik lieveheersbeestjes spotten
Bewustwording, biodiversiteit en duurzaamheid hebben niet altijd een rol gespeeld in het leven van Carlijn. “Als kind was ik mij niet echt bewust van duurzaamheid en het milieu. Ik vond het bijvoorbeeld altijd gezeur als mijn vader zei dat ik weer eens het licht had aangelaten. Wel was ik fan van Greenpeace en hield ik van de natuur. Vaak lag ik op mijn buik lieveheersbeestjes te bekijken en ik was een beetje een vogelaar. Mijn ouders namen ons ook regelmatig mee de natuur in waar we gingen wandelen. Gaandeweg naarmate ik ouder werd kwam duurzaamheid wel steeds meer in mijn leven. Dan lees je over de plastic soep en ga je zelf ook minder plastic gebruiken en je afval scheiden. Hoe bewuster je je hiervan wordt hoe meer je ook van alles ziet waar je geen directe invloed op hebt. Dat kan best verlammend werken. Op zulke momenten herinner ik mijzelf er dan altijd maar weer aan om gewoon mijn best te doen in mijn eigen omgeving. En als iedereen dat nou doet dan maken wij met zijn allen een groot verschil.”
Kwekers hebben passie en zitten vaak op de mooiste plekjes.
Carlijn Krielaars
“Ik merk dat hoe langer ik bezig ben met plantjes en bloemen ik ook steeds meer leer over hoeveel en welke bestrijdingsmiddelen er gebruikt worden, hoe het zit met de bollenteelt en ga zo maar door. En naarmate ik meer mensen spreek zie ik ook hoe weinig mensen hiervan eigenlijk iets afweten. Zo zitten er bijvoorbeeld bestrijdingsmiddelen op bijna alle tuincentraplanten. En er zijn veel mensen die een tuincentrum bezoeken terwijl er maar weinig mensen naar een kwekerij gaan. En dat terwijl een kwekerij een zo veel leukere beleving is. Kwekerijen zitten vaak op de mooiste plekjes en er lopen regelmatig dieren als kippen en katten rond. Ik zoek zelf altijd de kwekers uit die werken zonder bestrijdingsmiddelen en daarnaast het liefst ook degenen die biologisch zijn. Kwekers zijn mensen die écht met passie kweken en kunnen je van alles vertellen over planten. En de planten die je krijgt zijn een stuk sterker.”
Visitekaartjes aan de deur

“Ik laat mensen dan ook regelmatig zien hoe het ook anders kan. Bij steeds meer mensen zie ik gelukkig deze bewustwording ontstaan. Als De Groene Buurvrouw maak ik ook eigenlijk visitekaartjes aan de deur met mijn geveltuintjes. Verder zien mensen mij aan het werk op straat als ik geveltuintjes of boomspiegeltuintjes aan het maken ben. Mensen die langslopen beginnen dan vaak een praatje en hebben allerlei vragen over waar ik mee bezig ben. Ik zie dat dan als dé uitgelezen kans om te vertellen waarom het belangrijk is wat ik doe. Vervolgens zie je mensen geïnspireerd en enthousiast raken. Mensen nemen zo’n gesprek vaak mee naar huis en vertellen het weer aan anderen. Een volgende keer dat zij langs een minituintje vol met bloemen lopen denken zij dan misschien: oh leuk ik ga ook een tegel bij mijn voordeur eruit halen en daar wat in de grond zaaien. Behalve dat het goed is voor de natuur is het natuurlijk ook altijd veel leuker om langs een boom te lopen waar bloemen groeien in plaats van dat er grind of hondenpoep omheen ligt. Ik heb ook nog niemand meegemaakt die het onzin vind waar ik mee bezig ben. Deze kleine groene postzegels zijn dus erg belangrijk omdat dat iets is wat mensen zélf kunnen doen.”
Gemeenten die geveltuintjes aanmoedigen
“Om zelf zo’n geveltuintje te mogen aanleggen heb je toestemming van de gemeente nodig omdat het hier gaat om gemeentelijke grond. Eigenlijk wordt dat altijd wel goedgekeurd. De meeste gemeenten zijn zich inmiddels ook bewust van problemen als regenwater dat nergens heen kan bij hoosbuien, de uitstoot van stikstof en het hitteplan. Gemeenten vinden het prettig als de stad groener en fijner wordt om in te leven. Veel gemeenten moedigen dan ook de aanleg van geveltuintjes aan. Hier in Den Bosch geeft de gemeente elk jaar honderd geveltuintjes weg door middel van loting. Zij maken dan alles klaar waardoor je zelf alleen nog maar de planten en bloemen erin hoeft te zetten.”
Haat-liefde verhouding met social media
“Ik merk dat ik behalve mensen uit Den Bosch ook mensen in andere delen van het land inspireer. Dat komt vooral door de social media. In eerste instantie deed ik daar helemaal niks mee; ik had er echt een hekel aan. Maar mijn broer zei tegen mij: als je een bedrijf hebt moet je ook online goed vindbaar zijn. Dus toen heb ik, weliswaar onder protest, als ‘groentje’ toch maar een profiel aangemaakt en hij had natuurlijk gelijk. Mijn account is qua bereik vanzelf steeds meer gegroeid. Mensen weten mijn bedrijf steeds beter te vinden. Ook krijg ik weleens foto’s van planten die mensen dan hebben gekocht en van wat zij met hun geveltuintjes hebben gedaan. Dat is hartstikke leuk. Daarnaast ben ik opgepikt door verschillende lokale en landelijke media en inmiddels heb ik in best wat bladen en krantjes gestaan. Vanwege mijn haat-liefde verhouding in het begin met de social media was ik nooit echt bezig met hoeveel likes en followers ik had. Ik maakte mij daar niet echt druk om. Voor mij was het meer een soort naslagwerk: een collage van alles waar ik mee bezig was en had gemaakt. Met een insteek van wie wil kijken moet maar komen kijken. Inmiddels vind ik de social media best leuk.”
Volg dus vooral je passie en talent, dat is het belangrijkst.
Carlijn Krielaars
‘Zorg dat het écht je hobby is’

Wat zou je tegen mensen willen zeggen die ook iets willen opstarten maar ergens twijfelen?
“Doe vooral iets waar je passie ligt. Ik weet zeker dat je alleen maar datgene vol kunt houden waarvoor je passie hebt en daarmee ook je enthousiasme kunt overbrengen. Zorg dus dat het écht je hobby is. Wat mij verder heeft geholpen is om veel open te houden; ik heb maar weinig kaders gemaakt binnen hoe iets zou moeten zijn. Tegen mijzelf heb ik gezegd: dit is mijn talent, ik houd van groen en vergroening, ik heb gevoel voor kleur en compositie. Dát is waar ik iets mee ga doen. Verder heb ik de vorm van een bedrijf en binnen welke grenzen dat zou moeten zijn helemaal losgelaten. Ik had bijvoorbeeld ook nooit gedacht dat ik aan een website mee zou schrijven en samen met Guerilla Gardeners
een folder zou maken. Zo ontvouwen dingen zich spontaan. Volg dus vooral je passie en je talent, dat is het belangrijkste. Daarbij is het fijn als je een financieel vangnet hebt in de vorm van bijvoorbeeld een salaris. Het was en is voor mij nog steeds erg comfortabel dat ik een vaste baan naast De Groene Buurvrouw heb. Behalve financiële zekerheid ligt er daardoor ook niet zoveel druk op je eigen initiatief. Waardoor je selectief kunt zijn in wat wel en wat niet bij je past. Op deze manier kun je precies bepalen wat je wilt uitstralen. En het blijft dan ook leuk.”
Featured foto: Sandra Peerenboom